تأثیر آموزش بر آگاهی و نگرش مادران در مورد سالک در مشهد

زمینه و هدف: کمبود اطلاعات مادران در زمینه ی راه های پیشگیری از سالک در ابتلا به این بیماری نقش مهمی دارد، لذا اقدامات پیش گیرانه زمانی مؤثر خواهد بود که مادران آگاهی لازم و نگرش مثبت درخصوص بیماری و نحوه ی پیش گیری از آن را داشته باشند. مطالعه ی حاضر با هدف بررسی تأثیر مداخله ی آموزش بر آگاهی و نگرش مادران این منطقه در زمینه ی سالک و راه های پیشگیری از آن انجام گرفت. روش اجرا: مطالعه ی حاضر مطالعه ای نیمه تجربی بود. 120 نفر زن متأهل بالای 15 سال که در سال 1388 به مرکز بهداشتی ـ درمانی آب و برق شهر مشهد مراجعه کرده بودند در سه گروه سخنرانی، بحث گروهی و شاهد، مورد پژوهش قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه ی تدوین شده توسط پژوهشگر بود. ارزیابی اثر مداخله ی آموزشی در زمان های قبل، بلافاصله بعد و یک ماه بعد از آموزش انجام گرفت. یافته ها: میانگین امتیاز آگاهی قبل از آموزش در بین سه گروه مورد مطالعه تفاوت معنی دار نداشت (71/0=p) ولی بلافاصله و یک ماه بعد از مداخله ی آموزشی اختلاف معنی داری میان سه گروه در میانگین امتیاز آگاهی وجود داشت (001/0=p). هم چنین، تفاوت معنی داری در امتیاز نمره ی نگرش بین دو گروه سخنرانی و بحث وجود داشته و اختلاف معنی داری در میانگین امتیاز نگرش بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله مشاهده شد (001/0=p). نتیجه گیری: به طور کلی یافته های حاصل از این مطالعه نشان داد که آموزش فردی و گروهی برای مادران بر دانش و نگرش آن ها مؤثر است؛ از این رو ارائه ی برنامه ی آموزش بهداشت هم چون بحث گروهی و سخنرانی توصیه می گردد. با توجه به افزایش بازده ی آموزشی در روش بحث گروهی، این روش جهت ماندگاری بیشتر اثرات آموزش بر آگاهی و نگرش مادران توصیه می گردد.